Een baan van 32 uur; overuren niet meegerekend. Minimaal 10 uur reistijd in de week. Bij thuiskomst eten, tv-kijken en op de bank in slaap vallen. Geen puf om nog iets te ondernemen, iemand te bellen, laat staan af te spreken. Werkdagen die steeds langer worden, omdat je door vermoeidheid steeds trager wordt en toch vindt dat alles af moet. Je zorgt immers graag voor anderen. Je moet: “hup, zet door, nog even dit.” Je sociale leven leidt eronder. Je raakt snel geïrriteerd. Je bent kortaf tegen je kat of partner.

Dan lees je over Mindfulness:
- omgaan met spanning, vermoeidheid en grenzen
- meer in uit je hoofd en meer in je lijf zijn
- vaker in het hier-en-nu zijn
Dit gaat over jou. Dit is precies wat je nu nodig hebt. Vervolgens lees je dat je 8 weken lang 1 avond in de week beschikbaar moet zijn en elke dag thuis moet oefenen. Daar heb jij geen tijd voor!

Zo verging het mij ook. Ik zorgde graag voor anderen, maar vergat mezelf. Ik was een kei in het negeren van signalen die aangaven dat ik op was. Wetend dat het anders moest, maar gevangen in de automatische piloot die zei dat ik door moest en geen tijd had. Een paar maanden later zat ik thuis met een burn-out. Mijn hoofd kon niet meer denken. Mijn lijf wilde alleen slapen. Voor me uit starend op de bank. Overvallen door onrust, omdat mijn hoofd nog steeds aangaf dat ik door moest, harder moest, verder moest.

Twee jaar van vallen en opstaan volgde. Toen kwam Mindfulness opnieuw op mijn pad. Ik besloot een training te gaan volgen. Sindsdien is Mindfulness een steeds grotere rol in mijn leven gaan spelen. Van af en toe een keer mediteren tot een dagelijkse routine. Van altijd maar snel naar je mag er de tijd voor nemen. Van gejaagd naar rust. Dit gun ik jou ook!

Dus heb je geen tijd voor Mindfulness? Dat is het de hoogste tijd! Tijd maken is de eerste stap. Neem je overuren op: dan heb je de tijd voor jezelf die zo verdient.